zondag 13 oktober 2013

Oh jeez waarom doe ik dit.. Mijn essay

Op verzoek... Het schuine is mijn 'commentaar', niet om het af te kraken maar gewoon omdat ik kritisch ben. En als ik het niet afzwak gaan mensen het helemaal groot maken enzo.

Wat is luxe? De rest had als titel iets interessants gedaan, wist ik veel dat dat moest. 

Wat is luxe? Ik denk dat veel mensen, vooral kinderen, zullen antwoorden dat luxe een groot huis is en veel geld op je bank. Vaak op lange all inclusive vakanties gaan en alleen maar bankhangen met butlers die je limonade brengen. Serieus? Limonade? De rest zal waarschijnlijk antwoorden dat ze liever veel vrienden en familie om zich heen hebben dan veel geld. Want wat heb je aan geld als je niemand hebt met wie je kan zwemmen in je veel te grote zwembad?
Het zijn allebei goede antwoorden, maar wat is echt luxe en word je er gelukkig van?

Ik twijfel. Het lijkt me te gek om in een groot huis te wonen met een zwembad en een bioscoop, maar het lijkt me weer helemaal niets om alleen maar lui te hangen en niets te doen. Neem je een baan of een sportschoolabonnement.
Ik hou veel van mijn familie en ik heb ze ook nodig, maar een beetje geld vind ik niet erg. Het gaat dus om  het vinden van de gulden middenweg maar dat is nog knap lastig. Naar mijn idee is luxe ook maar relatief, ik mocht vanmiddag bijvoorbeeld eerder van school naar huis waardoor ik ook eens tijdens de lunch thuis was. Dat was voor mij luxe want ik ben normaal nooit zo vroeg thuis, maar voor een jongere leerling zou het normaal zijn. Voor hem is het misschien luxe  om de hele dag niet naar school te hoeven. 
Voor iemand die met griep op bed ligt, is het luxe om verpleegd te worden en snel weer beter te zijn. Terwijl het mij soms niet erg lijkt om ziek te zijn en dan school te missen. Dat is niet waar, ik wil eigenlijk meer tijd om aan mn schoolwerk te werken want dat is heel veel. Ook verschilt het per land. In Derde Wereldlanden Pap vroeg of mensen die uitdrukking nog steeds gebruikten, ja toch? zouden de kinderen maar al te graag naar school toe gaan maar zij mogen of kunnen niet. Terwijl er in Nederland kinderen spijbelen om een paar uur uit de sleur van zeurende docenten en stapels huiswerk te ontsnappen (of om naar de stad te gaan). ORGINEEL, klassiek voorbeeld: "denk maar aan de kindjes in Afrika".
Dat wil niet zeggen dat Nederlandse kinderen verwende krengen zijn die het niet verdienen om naar school te gaan want na de zomervakantie kijk ik ook wel weer uit naar dat eindeloze gebabbel van de docenten en de meeste leerlingen met mij denk ik. Als vijftienjarige Je leeftijd in de strijd gooien, werkt altijd. zonder bijbaantje Lui kind. weet ik natuurlijk niet of dat ook zo is bij mensen met een echte vaste baan, maar ik denk niet dat iedereen ’s ochtends staat te springen om weer een hele dag ertegenaan te gaan. Al bedenken we op dat moment natuurlijk niet dat er over de hele wereld miljoenen mensen zijn die dolgraag wel om zeven uur op zouden willen staan om de rest van de dag te werken achter hun computer. Ach gut, het kleine meisje kijkt op naar de Grote Mensen.
In het woordenboek staat luxe beschreven als ‘weelde, overdaad’, maar overdaad is toch niet goed? Het gezegde luidt niet voor niets ´overdaad schaadt´ want wat moet een mens met overdaad. Dat betekent ´te veel´ en wat moet je met te veel? Weggeven is een optie, daar is van bewezen dat je er zelf gelukkiger van wordt dan degene aan wie jij je ‘te veel’ geeft. Maar aan de andere kant kunnen mensen je wel opvallend aardig gaan vinden als je ze te veel ‘te veel’ geeft. Word je daar dan wel gelukkig van? Vetgedrukt want dit was wat in de krant stond.
Stel je voor, je hebt genoeg geld om de rest van je leven te doen wat je wilt, je kunt letterlijk vrienden kopen en je hebt zoveel macht dat je kunt doen wat je maar wil. Dat is voor veel mensen de ideale droomwereld maar of ze er ook gelukkig van worden? Luxe heeft toch ook met geluk te maken. Mensen zijn zo dat ze altijd meer willen, heeft je buurman een nieuwe auto waar de rest van de buurt bij staat te kwijlen dan moet en zal jij een grotere auto krijgen. Vervolgens lig je natuurlijk wakker van je nieuwe hypotheekschuld en dat is ook niet echt luxe. Wat een argument...
Dan zijn er de mensen die vinden dat geld niet belangrijk is en die liever een avondje met hun gezin Monopoly spelen dan dat ze wegzakken in hun luie stoel om op een megascherm een film te kijken die nog niet eens uit is. Maar daar zet ik ook mijn vraagtekens bij.
Natuurlijk bedoelt niemand met ‘geld is niet belangrijk’ dat ze blut willen zijn. Maar het lijkt me toch fijner om te weten dat je je eigen biertjes kunt betalen en niet afhankelijk bent van de rondjes die je vrienden geven. En qua oppervlakte van  je huis is het  toch prettiger om in een rijtjeshuis te wonen dan in een flatje waar studenten nog voor zouden bedanken. Die vond ik wel leuk :-).
Persoonlijk denk ik dat ieder individu voor zich een evenwicht moet zoeken tussen het materiële en het immateriële Doe maar duur met je woorden. en dat hij dan voor zichzelf moet bepalen wat voor hem luxe is. Al zal dat wel moeilijk zijn aangezien mensen van nature geneigd zijn om nutteloze dingen te kopen die dan misschien wel luxe zijn maar waar ze niet gelukkiger van worden. En dat is  het belangrijkste aspect van de vraag ‘wat is luxe’, of je er gelukkig van wordt. Want wat heb je aan een geweldig huis met kamers vol goud en dozijnen vrienden en familie die oprecht om je geven, als je eigenlijk afgezonderd in een hutje op de hei echt gelukkig bent. Als dat alles is wat je nodig hebt en je daar tevreden mee bent dan is dat het meest luxe leven wat een mens kan hebben.

Oke, vertel. Wat is het eindoordeel? :-)

zaterdag 12 oktober 2013

Waarom ik in Amsterdam was en niet op school

Ik baalde eigenlijk wel, had gisteren bijna geen tijd om aan mn pws te werken terwijl ik net op dreef was. Maarja, mijn schrijftalent waarvan ik niet wist dat het er was/is, is eindelijk ontdekt en dus moest ik wel naar de bron van alle vooroordelen (waar mijn pws over gaat) Amsterdam. Waarom?
Een paar maanden geleden zag mam een stuk in de NRC staan waarin een schrijfwedstrijd werd aangekondigd. Je moest een essay schrijven van max. 2000 woorden en het moest gaan over de vraag 'Wat is luxe?' en ik moest maar ff mee doen. Ik ga als gehoorzame dochter dus aan de slag, schrijf een stukje van ongeveer 900 woorden, kon echt niet meer verzinnen, en stuur het op. 
Word ik begin september gebeld: 'jij had meegedaan aan een essaywedstrijd toch?'
'Eeh ja...'
'Nou je hebt de aanmoedigingsprijs gewonnen'
'Oh. Oke' (Vanbinnen danste ik hoor, geloof me.)
Toen kwam er een heel mailverkeer tussen mij en de KHMW-secretaresse (KHMW=Koninklijke Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen), PROBLEEM: ik moest een stukje over mezelf schrijven: HOE??? Dus bekende ik maar aan mevrouw de secretraresse (die overigens heel aardig is) dat ik geen professor doctor Mr ben en mijn hoogst behaalde diploma het zwemdiploma B is (nog een hele prestatie want ik haat zwemmen). Gelukkig hielp ze me en heb ik dit er maar van gebakken:
foto.JPG
Er staat Esther van der Wel (Nijmegen, 1997) zit in de vijfde klas van de havo op de NSG Nijmegen.
In haar vrije tijd doet ze graag aan toneel en speelt ze piano.
En ja, toen was gisteren dus de uitreiking van de prijzen. Om 3 uur in het kantoor van de NRC vlakbij de Dam. Wij (ik+pap+mam) om 12 uur (okeoke, 12:30) weg en na 2x de weg kwijt raken zijn we om 14:55 bij het NRCcafé. Doorweekt met dampende jassen en beslagen brillen komen wij de ruimte binnenstampen waar het natuurlijk al helemaal vol zit met heren en dames in hun zondagse kleren. Zíj hebben geen natte haren en stinkende jassen. Thank God dat het opvalt dat ik de jongste ben en dus 'die ene van de troostprijs' moet zijn en dus meteen naar een plek vooraan word gewezen.
Nou, eerst al die juryrapporten voorlezen (de mijne was echt heel lief, de andere snapte ik niet) en daarna een hele discussie over wat luxe is. Als IEMAND het nu waagt om in mijn bijzijn het woord luxe te laten vallen ben ik bereid een ambulance te bellen. De discussie mensen waren de jury plus Liset Hamming, de winnares. Ik was dus lichtelijk in paniek toen er een microfoon onder mijn neus geduwd werd, ik had wel gezien dat de tweede prijs iets moest zeggen en hij had een goed verhaal over de complete geschiedenis van de zwarte parel. Maar ik besefte pas dat ik óók iets interessants moest vertellen toen de chef opinie van de NRC naar mij toe kwam. Als iemand in de zaal mijn hart eens had gehoord, die draaide echt non-stop de hele middag overuren. Maargoed, ik heb dus gedwongen iets 'interessants' gezegd:
-En Esther, jij had ook een interessant stuk in je essay dat ging over geven is belangrijker dan krijgen.
-.................Ja
-Dat vond ik interessant, en ik denk ook dat het zo is.
-....................Ja, daarom zette ik het er ook in. gelach, ik hoor van de stress bijna niet meer wat hij zegt
-hij stelt een vraag, geen idee wat
- ik hang een lulverhaal op over schuldgevoel, geen idee waar dat vandaan kwam en hij was ook niet echt onder de indruk.
- Het staat morgen in de krant
-NEENEENEE
Dan eindelijk die prijzen, een gouden medaille, een zilveren en een aanmoedigingsprijs (oorkonde).
foto.JPG
Complete fotoshoot ter plaatse van mijn geliefde moedertje en een fotograaf van de KHMW, ik heb de foto's nog niet maar ik pleur ze wel een keer op Facebook.
Daarna kregen wij als gelukkige winnaars een kijkje achter de schermen, ofwel we mochten naar het kantoor om de pagina's te zien die vandaag in de krant staan. Zó'n mooi kantoor! Eigenlijk 1 grote ruimte met verschillende delen en een verhoging in het midden. 
En toen kwam het jongens, de borrel. Dat is gewoon een synoniem voor awkward alleen staan en hopen dat er iemand je goed genoeg vind om met hem te praten. Gelukkig was ik 'dat meisje dat ook iets had gewonnen' en wilden mensen ook echt met mij praten. Dus heb ik 20/30 minuten staan converseren met, naar eigen zeggen, 'het nieuwe leukste duo van Nederland' Ruud en Jaap, die elkaar ook nog nooit hadden ontmoet. Ze vroegen zich af hoe ik het essay geschreven heb en ik antwoorde (de waarheid en niets dan de waarheid) dat ik gewoon maar wat had getypt en dat ik verbaasd was dat mensen het überhaubt willen lezen. Nou, die vonden ze wel leuk en Jaap vroeg of DWDD nog niet had gebeld, ja antwoorde ik, die hebben wel gebeld maar ik heb nee gezegd want je moet ook prioriteiten hebben. (Wat die zijn weet ik niet maar ze vonden dat ik het ster-zijn al begon te leren.)  En geloof het of niet, maar ik heb handtekeningen aan ze uitgedeeld (bij gebrek aan een handtekening was dat gewoon mijn naam). Kwam even later nog een vrouw en die wild maarliefst twéé handtekeningen, 1 voor haar en 1 voor haar ex ("altijd vrienden blijven met je ex"). 
Ons sentimentele afscheid bestond uit Ruuds uitspraak dat wij een drie-eenheid zijn, Jaap de Vader, Ruud de Zoon en ik de Heilige Geest al vind ik die titel discutabel. En als kers op de taart een groepshug want we waren nou toch intiem, vond Ruud.
Als afsluitertje heb ik nog een handtekening gescoord van Philip Huff (ja ja mensen, de schrijver van Dagen van gras die zo veel mensen lezen voor Nederlands) en heb ik de winnares de (verkeerde, SORRY) link naar mijn blog gegeven want ik ben gezegend met een moeder die ontzettend goed reclame kan maken voor mij.
Wij naar huis, ik blij dat ik alles heb overleefd en ik kijk uit naar de krant. Helemaal kapot op de achterbank ga ik Temple Run spelen op papa's mobiel, ik ben ook zo lekker gewoon gebeleven.


VERRASSING!!!
foto.JPG

En het beruchte stukje dat zo 'interessant' was
foto.JPG

Voor de niewsgierigen de hele pagina:
foto.JPG


zaterdag 5 oktober 2013

Irritante mensen

Waar ik me dus echt ontzettend aan erger zijn mensen die niks te doen hebben en dus maar op internet een beetje gaan zitten kankeren (ooohh ze zei kanker!! Stel je niet aan, dat is gewoon een werkwoord en synoniem voor zeuren). Zie ik net een plaatje van de KWF om de slogan van de Roken is zóóóó...-reclame af te maken, die ik overigens goed bedacht vind. Dus ik denk, even kijken, misschien staat er wel een leuke tussen. Nee hoor, alleen maar gezeik van kettingrokers tussen de 14 en 20 jaar over die reclame (1 grappige: voor het rode stoplicht stoppen bij GTA). GET A LIFE. Die mensen die jij nu loopt uit te kafferen om hun 'kankerreclame's', de ironie, doen nu onderzoek naar hoe ze jou over een paar jaar kunnen redden van je longkanker.
Nog eentje, ik kijk op youtube naar 2 trailers van Nederlandse films: Smoorverliefd en Borgman. Smoorverliefd lijkt me echt zo'n cliché-film maar opzich is het met goede acteurs alleen ziten die in de foute film. Staat er in de reacties dat de halve film al gegeven wordt en dat het zo'n ontzettend slechte film is. Nou is Smoorverliefd misschien niet zo'n goed voorbeeld aangezien ik heb gelezen dat het echt een slechte film is en dat geloof ik zo. Maar van Borgman heb ik andere verhalen gehoord, en dan staat er toch in de comments dat de trailer, net als de film, inhoudsloos is. Ja hallo, eerst wordt de halve film weggegeven en nu is het weer te weinig, 't is ook nooit goed hè doe jij het eens beter zonder zo'n Hollywood budget. En die film zelf is ook inhoudsloos? Tuurlijk joh, daarom heeft hij gisteren ook 2 Gouden Kalveren gewonnen, en ze sturen zeker ook zomaar een saaie film naar de Oscars.
Ik vraag me wel eens af of er mensen zijn die op de kalender data hebben bepaald wanneer ze kunnen gaan zeuren: 30 september-31oktober: pepernoten die te vroeg in de winkel liggen
1 november-1december: kerstballen, kransjes, bomen en kaarten zijn ook te vroeg (vind ik gezellig)
23 december: SHIT TEVEEL GEZEURD, SNEL DIE BOOM EN BALLEN KOPEN, KAARTEN DOEN WE VOLGEND JAAR WEL DUBBEL
26-30 december: die rotjochies met hun rotjes
1 januari: ik weet ook niet hoe ik hier kom meneer agent
 15 februari-3 mei: voorjaar komt laat dit jaar
4-5 mei: onbeschoft al die mensen die om acht uur niet stil zijn. Wat? Is het al 3 over 8? Doen we volgend jaar ook wel dubbel
Daarna een vakantieperiode met vervelende campingburen, rotweer en te kleine hotelzwembaden en dan weer bovenaan beginnen. Tussendoor nog een beetje 'het is te koud/te warm' en dan ben je het jaar weer rond.

Maar genoeg gezeurd, ik ga weer Disney liedjes luisteren en aan school werken, ieuwl ;-)