En voor een gouden nachtrust....
De meeste mensen gaat in een hotel als ze op wintersport zijn, wij niet, wij huren een appartement. Waarom? Geen idee. Hoe dan ook, het appartement moet wel betaalbaar zijn, en daarom kwamen we dit jaar terecht in een onderkomen voor twee personen. Vanwege het ruimtegebrek was er nog een aparte kamer (+eigen badkamer) beschikbaar die ik grootmoedig afstond aan Hugo, graag gedaan jongen.
Het appartement bestond uit 4 ruimtes, een hal, een badkamer, een slaapkamer voor mij en Irene en de woonkamer/eetkamer/keuken/slaapkamer van het ouderlijk gezag. Ja inderdaad, pap en mam sliepen in de WEK-kamer (woon, eet, keuken), het bed was zo'n bank die je alleen met ontzettend veel hersens en agressiviteit kunt omtoveren tot bed, gelukkig heb ik bij vlagen allebei de benodigdheden en konden mijn ouwelui zo neerploffen (wat ze niet deden).
Het was al met al niet het meest ideale appartement, maar dat kon mij weinig boeien want de baasmevrouw had paars haar. Maar echt serieus, het was wit en dan boven paars, hoe awesome kun je zijn als bejaarde.
De awesome-heid verdween echter toen mam en ik donderdagavond op Irene's en mijn kamer geknaag hoorden bij mijn bed. Ik heb echt niks tegen muizen, ze zijn überschattig, maar zodra ze té dicht bij mij in de buurt komen ben ik tot alles in staat om de weg te krijgen. Daarom hebben mama en ik eerst die arme onschuldige Irene in bed gekieperd en zijn daarna mijn bed en de muur gaan onderzoeken. Thank God en de hemel en de aarde en alles wat daar tussen zit, de muizen zaten niet in de kamer en konden daar (IN PRINCIPE) ook niet komen. Voor mijn gemoedsrust hebben we ook nog peper door een kiertje geduwd, daarna een ondefinieerbare soort zalf en om het gat te dichten kwam er nog een teen knoflook achteraan, in ya face *gecensureerd*beesten.
Schilehrer und anderen
Hugo en ik konden nog niet zo ontzettend goed skiën dus moesten we op les, en uiteraard worden we dan bij het langzaamste groepje gezet, bij een leraar die niks doet. Dus heb ik als oudste maar even gefixt dat we bij een toffer groepje kwamen. En tof it was, de leraar heette Martin en woonde al zijn hele leven in Zell am See (daar waren we dus), hij wist alle tentjes en.. nouja, hij was gewoon cool. De high-fives en boksen vlogen heen en weer en iedere ochtend informeerde hij vriendelijk naar wie er een kater had en wie er naar welke tent was geweest.
Sowieso was ons hele groepje geweldig. We hadden een Engelse vrouw (Scotty) van minstens 65 die op vakantie was zonder dat haar familie het wist. Of ze wisten het wel, maar ze dachten dat ze naar Parijs ofzo was, op een citytrip. Ze was vorig jaar aangereden door een snowboarder: schouder, 2 wervels en knie gebroken. Daarna had ze een maand in een ziekenhuis in Frankrijk gelegen en ze kon pas sinds 2 maanden weer goed lopen. Die familie wilde natuurlijk dat ze zou oppassen en dit jaar niet zou gaan skiën, haar broer had haar in Jersey op het vliegtuig naar Londen gezet met het idee dat ze van daaruit naar Parijs zou vertrekken. Hun zorgen waren trouwens wel terecht, na één ochtend was haar knie twee keer zo dik als de andere.
Scotty was net een personage uit een film die je ontzettend graag in het echt wil kennen maar er zijn bijna geen mensen zoals dat personage, zeg maar zoiets als de rollen van Maggie Smith. Ondanks dat ze de hele tijd aan de bar hing en om de zoveel tijd naar buiten vluchtte om te roken doet ze veel aan sport en ze is/was echt fantastisch. Oja, en ze zei dat ik een "lovely (spreek uit als 'loevely') accent" had, woohoo!
De lunch op onze eerste dag bij Martin was de beste lunch ever, ik was vorig jaar al in dat restaurant geweest maar dit was zo veel beter. Het was het enige restaurant dat echt aan carnaval deed, de eigenaar was verkleed in een boevenkostuum (zo een met witte en zwarte strepen) en de serveerster deed zich voor als een zeer vrijpostige agente. Echt een gouden duo. De eigenaar had standaard een flinke pot bier op de bar staan die hij regelmatig moest bijvullen, hij schreeuwde door de zaak heen aanwijzingen naar de agente en was een uitmuntende goochelaar (of iets wat daar op lijkt). Zo bewees hij aan ons dat je maar 3 keer een glas bier kunt ronddraaien zonder dat het bier eruit 'valt', en inderdaad, de eerste keer ging het goed, de tweede keer ging het goed, en in plaats van de derde keer ronddraaien atte hij het glas leeg waardoor Martin geen bier meer had.
Halverwege de lunch kwam zijn broer Gustav binnen, Gustav was blijkbaar wat minder goed bestand tegen de alcohol dan zijn broer want hij was ladderzat. Zijn enorme neus was knalrood en zijn gevlochten haren zagen eruit alsof ze in geen maanden een douche hadden gezien. Maar ook hij was verkleed, al heb ik geen idee wat het moest voorstellen. Hij had een enorme verzameling speldjes op zijn jasje gespeld en een stuk of 8 toeters om zijn nek hangen. Blijkbaar kwam hij wel vaker dronken de zaak binnenzwalken want de agente schreeuwde naar hem alsof hij een moord had begaan, wat op zich best mogelijk was.
Het drankfeest was compleet toen Martin de Engelsen aan de tafel naast ons had overgehaald om Jägerthee te bestellen en ze hem ook een mok gaven, waarna hij onze tafel trakteerde op shotjes.
Voor hen die zich nu afvragen wat dat voor een tent was: volgens mij zat de alcohol in de lucht want de piste lag vol met lege Flügelflesjes. Ik denk niet dat de rest het heeft opgemerkt, die hadden al hun aandacht nodig om niet gevloerd te worden door de alcohol terwijl ze naar beneden probeerden te skiën.
... En weer opstaan
Dit gebeurde er (denk ik) (hoorde ik later); wat doe je als jouw land en ander land aan het overnemen is? Juist, dan ga je skiën. En als je dan toch op de piste staat met je twee matties, dan kan je net zo goed even aan de voordoen wat voor een trucjes je allemaal kan. Dat gebeurde er dus. Ik skiede achter mijn groepje aan naar beneden, we waren afgezien van de drie Russen de enigen op de piste dus er was niks aan de hand. Totdat die Rus dus cool probeerde te doen voor zijn vrienden, hij ging recht naar beneden maar struikelde toen over zijn ski's, maakte een halve salto en kwam zo vlak voor mij terecht. Ik kon niet meer om hem heen en raakte hem vol met mijn ski in zijn nek of op zijn schouder, dat weet ik niet precies. Vervolgens maakte ik zelf ook een soort halve koprolsalto (wat best een prestatie is want met gym krijg ik dat niet voor elkaar) en landde naast mijn vriend de Rus in de sneeuw waar ik nog even dramatisch bleef liggen omdat ik pijn had (dat was wel echt). Maar het mooiste komt nog, mijn groepje was woedend op die Rus en zijn vrienden, en om het nog erger te maken spraken ze alle drie geen Engels of Duits. Fantastisch hoe kwaad al die Engelsen konden worden, ze dwongen hem om sorry te zeggen en dat deed hij dus na 5 minuten. Ik had er geen problemen mee, alleen jammer dat mijn been de rest van de vakantie geblesseerd was, maarja, je kunt ook niet alles hebben.
Stoeltjesliften
Op de tweede plaats van "meest ideale locatie voor geweldige gesprekken" staan de stoeltjesliften (de eerste plaats was al vergeven aan de schoolwc's), het is fantastisch wat voor een mensen je daar tegenkomt. Zo heb ik een heel gesprek in het Frans gehad met een Française over het onderwijs in Frankrijk, reuze interessant natuurlijk en goed voor mijn Frans.
Dan nu mijn top vier van leukste gesprekken/uitspraken waarvan ik heb mogen genieten in de stoeltjesliften.
4: een meisje van vier reserveert een plek in haar moeders aandacht voor zichzelf, en dat doet ze vrij handig: "aber ich bleibe bei mama, weil ich noch kleiner bin."
3: na een week met ontzettend beleefde Engelsen kwam ik vrijdag naast een groep Engelse vrienden te zitten die me een hele andere kijk gaven op Engeland, leuk voor de afwisseling:
- Bloody hell, fuck these skies, fuck those pole's, I wanted to make a fucking salto but this shitty snow is shit.
2: 2 jongetjes van de Schischule zitten tussen mij en een meneer in. De jongere vertelt vol trots over zijn oudere zus die al 6 jaar oud is, de andere antwoord teleurgesteld dat hij alleen maar een jonger zusje heeft, maar even later weet hij toch iets waarmee hij de oudere zus kan overtreffen:
- Ich bin neun Jahre alt
- (vol ongeloof) Nein... Das glaube ich nicht, du bist kein neun Jahre alt
- (hoogst verontwaardigd) Aber das stimmt!! Ich bin neun Jahre alt!!
Er volgde een discussie over of die jongen nou 9 was of niet en tot mijn grote genoegen stookte de vreemde man de discussie nog even op, ik genoot.
1: 2 vrouwen van rond de 35 waren aan het praten over hoe hun week tot nu toe was verlopen, helaas voor hen hadden ze niet door dat ik Nederlands was:
- Ik had met Lot afgesproken dat er minstens één iemand uit ons groepje moest zoenen deze week, en gelijk die avond had Lot een Mercedes-dealer aan de haak geslagen!
- Ohja? Ik heb niemand hier van mijn partner verteld dus ik snap niet waarom ik nog niemand heb, ik denk dat ze het dan ruiken ofzo.
- Oh nee hoor, er wordt hier heel veel vreemdgegaan volgens mij, we hebben allemaal al minstens 2 of 3 keer gezoend.
- Echt? Maar ik heb mijn trouwring ook afgedaan, dus daar kunnen ze het ook niet van weten.
- ...
- ...
- ...
- We worden oud
- Ja...
Er moet nog wel even gezegd worden dat niet alle stoeltjeslifttochten even geweldig zijn, ik heb 10 minuten mogen doorbrengen naast een hele enge meneer op leeftijd die constant zat te rochelen en zijn neus zat te snuiten met alle geluiden er gratis en voor niets bij.
