Gisteren had ik het gehad. School, cijfers, examens, prestatiedruk, sociale druk, toekomst, het was allemaal een beetje veel, ik was gewoon moe en wist niet wat ik wilde. Toen kwam ik op weg naar huis langs de bieb en zonder te aarzelen heb ik mijn fiets weggezet, ben de bieb binnengelopen, heb een Donald Duck van de kinderafdeling gepakt en ben op de eerste de beste stoel die ik tegenkwam neergeploft om, for old times' sake, weer een hele middag door te brengen in de bieb. Langzaam maar zeker ontdooide ik en kwam de vrolijkheid weer terug (want echt, zo'n deprimerend mens ben ik nou ook weer niet). Toen ik weer op de hoogte was van alle activiteiten in Duckstad had ik zelfs weer zin om huiswerk te maken! Maar serieus, dat is echt lang geleden.
Ik wist het niet, maar schijnbaar is de bieb een soort verzamelplek voor sommige mensen. En dat is totaal niet negatief bedoeld hoor, ik bedoel, jullie moeten ook een hangplek hebben. Jullie zaten zoals gezegd aan de tafel naast mij en praatten zo hard dat ik alles wel moest horen, waarvoor dus niet mijn excuses, maar ik koos ervoor om het ook nog eens te verstaan, waarvoor wel mijn excuses. Eén van jullie heeft een nieuw huis gekocht, gefeliciteerd. De ander wist niet wat matchfixing ('matgfiks........ing') was en de derde legde dat uit. En toen, ik weet niet hoe, ging het gesprek ineens over jullie opleidingen en wat er allemaal schort aan het huidige onderwijssysteem en vooral hoe erg de jeugd tekort schiet in het voorspoedig laten verlopen van zijn eigen opleiding. Sociale media, games, mobieltjes, motivatie, intelligentie, het was allemaal te veel of juist bedroevend laag, volgens jullie. Nee, vroeger dan, toen was het leven nog spannend, toen versierden jullie de meisjes op de school naast die van jullie, toen spraken jullie af om stiekem te roken in het bos en naast dat alles moesten jullie ook nog eens, hou je vast, VIER PAGINA'S IDIOOM LEREN!!!!Ja, those were the days. Ik ving op dat twee van jullie met moeite de HBS-A hebben gehaald (voor de jonkies: dat is een soort havo/vwo met C&M of E&M) (voor de oudjes: dat betekent cultuur en maatschappij of economie en maatschappij), jullie hebben naar eigen zeggen moeten knokken om alles bij te benen, hadden graag de HBS-B (bèta) gedaan maar dat was te moeilijk. Oké, begrijpelijk allemaal. Waar ik het echter niet helemaal mee eens ben is dat jullie beweerden dat jongeren tegenwoordig niet meer bereid zijn om zo hard te werken voor school. Excuse me? Op havo heb ik in de klas gezeten met mensen die zich uit de naad hebben gewerkt om het eindexamen te kunnen halen, doen jullie die nu niet een beetje tekort?
Daarbij, waarom zou je de situatie van vijftig jaar geleden vergelijken met die van nu? Het gaan nu allemaal wel een tikje anders; meisjes worden versierd via Tinder of van een Bangalijst geplukt (oké, flauw grapje), stiekem roken gebeurt nu minder want je krijgt er longkanker van en àls het gebeurt kan het ook gewoon op school. Wat betreft idioom leren, ik had graag met jullie geruild, jullie vier bladzijden voor mijn tien.Wat ik dus eigenlijk wil zeggen is dat al die uitspraken die jullie zomaar deden nogal kort door de bocht waren. Het is echt niet zo dat wij, en dan spreek ik voor bijna iedereen van mijn leeftijd, een beetje loopt te lanterfanten. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar je moet maar zo denken: jullie generatie bestaat ook niet uit louter juweeltjes. Wat jullie absoluut niet moeten geloven is dat de scholen die Rutger Castricum aandoet echt het gemiddelde van de Nederlandse scholen vertegenwoordigen want dat doen ze niet. De meeste leerlingen die ik ken werken hard en oké, misschien wordt er af en toe een boek van de leeslijst niet gelezen, maar bedenk je wel dat dit niet de jaren zestig zijn, dingen veranderen yo, ook al blijft de stress voor de examens hetzelfde.
Ik had eigenlijk gewoon naar jullie toe moeten gaan en het meteen uitleggen in plaats van dit op het net te gooien als de eerste de beste over het paard getilde Y'er, maar ik weet dat meer mensen zo denken. Sommige oudere mensen lijken zich het recht toe te eigenen te kunnen zeggen wat ze willen en daar ook nog eens gelijk in te krijgen terwijl dat soms helemaal niet is.
En wie weet, misschien zijn wij later ook wel verzuurde mannetjes en vrouwtjes die afgeven op die onopgevoede jeugd (het zijn overigens je kleinkinderen) die maar wat doet en de hele samenleving omlaag trekt. Misschien verzamelen wij ons dan ook wel in een bieb en oreren daar over vervlogen tijden waarin we tien pagina's idioom moesten leren en wel drie talen hadden en puntjes sprokkelden bij de docenten. Ik zie het wel, maar tot die tijd kom ik lekker in opstand tegen oude mensen die midden op de straat lopen en met je vuil aankijken als je de deur in de trein voor ze openhoudt.
Groetjes,
Esther
P.S. Ik vergeef jullie wel een beetje want jullie lazen de Telegraaf. Ik bedoel.......weetje....de Telegraaf.
