Nee, ik vind toneel niet saai, vandaar de aanhalingstekens. Ik wil het tegendeel juist bewijzen door te vertellen over het stuk wat ik dit weekend heb gespeeld. Maar waarom nu, en niet zondag al? Daarom.
Anoniem
Beste "anoniem" (zie reactie op vorige blog), don't worry, hier is weer een blog! En nee, iedere dag een blog zou een beetje te gek worden want ik ben hier minstens een uur mee bezig, en daarbij heb ik helemaal niet genoeg inspiratie. Maar bedankt voor het compliment! (wie ben je?)
En nu to the point
Voordat ik bij toneel zat was ik vrij verlegen en vreemd (maar dat ben ik nog steeds een beetje), door toneel ben ik veeel minder verlegen geworden. Ik durf nu gewoon mensen aan te spreken en presentaties gaan me ook makkelijker af dan de gemiddelde havo-5 leerling. En geloof me, feestjes zijn veel leuker als je gewoon meteen vraagt of er iets te doen is, in plaats van eerst twee uur in een hoekje te gaan zitten niksen en chips eten.
Daarbij heb ik nu ook meer vrienden, want echt: toneelmensen zijn de leukste mensen, ik weet niet waarom, maar neem het maar gewoon van mij aan.
Meer redenen waarom toneel niet saai is, wel waarom mensen niet zoveel moeten zeiken op (Nederlandse) acteurs, maar dat heeft niks met saai te maken en ik doe het ook wel eens, sorry.
En nu to the andere point
Maar oké, dit weekend hadden we dus een uitvoering. Voor de duidelijkheid: ik zit (al) 8 jaar bij Steeds Hoger in Malden en ieder jaar hebben we een uitvoering. Oja, ik noem het uitvoering, maar je kan natuurlijk ook voorstelling/show/vul zelf maar in zeggen, is allemaal hetzelfde.
Het stuk was een beetje ingewikkeld, maar ik zal proberen het uit te leggen; het ging over een schoolklas die het stuk "The tragedy of king Richard" van Shakespeare ging spelen. Het was generale repetitie, en omdat er mensen waren uitgevallen, vielen er twee leraren in. En laten dat nou net de leraren zijn waar de klas een ontzettende hekel aan had, de klas was trouwens sowieso al een stelletje verwaande apen, maar dat terzijde.
Na een 'binnenkomscène' begonnen ze te spelen, het gaat over de bad guy, Richard, die ervoor zorgt dat zijn broertje wordt vermoord (Clarence, oftewel Roos) en indirect de dood van zijn oudere broer, koning Edward, veroorzaakt. Marc was bij de by the way geweldig met zijn terminale hoestje dat je om de zoveel tijd hoorde.
Richard werd dus koning, maar niet voordat ik (ik speelde Richard) (te veel meisjes), of in ieder geval mijn personage, ermee stopte en Ella mijn plaats innam. Ik werd even later Catesby, een mattie van Richard, want de doden mochten ook weer meedoen. De klas had blijkbaar toch te weinig leerlingen en dus had bijna iedereen een dubbelrol.. Ella was trouwens echt hilarisch met het stuk wc-papier dat onder haar rok uitstak toen ze terug kwam van haar 'meditatie', en ze bracht ook nog eens een schitterende versie ten gehore van "I am the champion".
Thom werd ook nog een keer Richard nadat hij Ella neersloeg met het hoofd van de prins, die koning zou worden als hij achttien was. Het hoofd was afgehakt uiteraard. In de kast... Er was een kast waar mensen in werden opgesloten, en ja, we hebben heel vaak 'kom uit de kast joh!' geroepen :-).
Maargoed, Thom mocht dramatisch sterven en dat deed hij in een hele mooie scène waarin hij tegen lichten vocht. Dat klinkt echt debiel, maar het zag er heel goed uit. Daarna kwam Richmond (Hugo) aan en werd hij tot koning gekroond.
Nou dat was dus in het kort het verhaal, er was verder nog die prins (Hugo) (mijn lieve broertje ja) die om de zoveel tijd zijn sterfscène oefende, heel grappig. Buckingham, die eerst een handlanger van Richard was, maar later met een leger tegen hem vocht, met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig. Margareth, die als moeder Richard de huid volschold. En nog een groepje moordenaars, die op de één of andere manier in staat waren om met plastic mesjes mensen te vermoorden. Er waren nog wel andere mensen, maar dat zou een beetje te veel van het goede worden.
Dus, snapt iedereen het een beetje? ;p
Et puis
En verder gebeurden er nog wat grappige dingen die ik het vermelden waard vond:
- Hugo was zo slim om van tevoren zijn zakken vol te stoppen met snoep zodat hij in de coulissen kon eten. Maar tijdens één van zijn 'sterfscènes' vielen er wat snoepjes uit, en als een echte Van der Wel ruimt hij het dan niet op, maar laat hij het dan liggen waardoor Noor een scène later vol in een jelly bean ging staan. Het publiek was totaal in de war, het was echt een chaos: overal werd met popcorn gegooid en ik kreeg een rotte tomaat tegen mijn hoofd die vast niet voor mij bedoeld was. Mensen gilden en kinderen huilden om hun moeder. Paniek paniek.
Dat zou er dus gebeurd zijn als we niet gewoon door waren gespeeld alsof er niets aan de hand was. Ik trapte mopperend de snoepjes weg en hoera, daar was Ella waardoor we de scène verder konden spelen. Ik weet alleen niet hoe het nou met Noor's schoen zit. - Ik vergat m'n tekst..... Ja ik weet het, dat is verschrikkelijk en ik zou er eigenlijk voor moeten worden gevierendeeld , maar ik heb t opgelost! Het publiek had niks door. Dat was het.
- Er was een journaal, jahaaa, we weten dat er in 1483 nog weinig tot geen tv's waren, maar het was wel een heel mooi journaal. Eerst kwam er een intro die geweldig droog was, een slagveld met een vrolijk muziekje eronder en daarna reclame. Aangezien wij alle paarden een warm hart toewensen was de reclame van het (fictieve) bedrijf "Horse4ever", voor al uw zwarte hengsten want de witte zijn nog moe van Sinterklaas, zoals u al in het filmpje heeft kunnen zien. Daarna kwam het journaal: 'de dingen die gebeuren', ik interviewde (ja ik was ook interviewer) Else als Buckingham die de slag tegen Richard voorbereidde en sloot af met "terug naar jou Dieuwertje", dat vond ik persoonlijk nogal grappig en het publiek zo te horen ook.
- En last but not least, de poster. Shanna heeft m gemaakt en ik vind hem heel mooi, dus bij dezen.
Ik bedenk me trouwens net dat ik nooit een blog echt afsluit, laat ik eens gek doen:
Baibai, zwaaizwaai en doe de groeten thuis!!
