Maargoed, be prepared want dit wordt één groot examen-stress-klaag-aaaah-ding. Naast alle negatieve aspecten die aan de examens zitten probeer ik, als een echte rasoptimist, het goede van de examens in te zien. En het was even zoeken maar ik heb het gevonden: je kan er ontzettend lekker over klagen. Gelukkig heb ik, naast mijn optimisme ook een talent voor klagen (en voor sarcasme) dus dat moet goed komen.
Die zin zeg ik dus al weken: 'dat komt goed'. En niet tegen mezelf, want ik praat niet vaak tegen mij omdat ik me dan teveel aan mij ga irriteren, maar tegen iedereen die me succes wenst of me op welke manier dan ook herinnert aan het mes met dodelijk gif dat me boven het hoofd hangt. Niet dat ik dat erg vind, het klinkt wel interessant: 'ik? Ik ga volgende week mijn EINDEXAMEN maken. En jij? Het is vast niet zo belangrijk als het EINDEXAMEN.'
Wel leuk en aardig allemaal hoor, maar ondertussen zit ik dan wel weer wekenlang de hele tijd op mijn veel te kleine en veel te rommelige kamer. Op mijn stoel, die een heel modern hydraulisch (ik spelde hydraulisch in 1 keer goed, krijg ik nu extra punten bij Nederlands? Die heb ik nodig) systeem in zich heeft maar dit niet tot uiting kan brengen omdat het een afgeschreven kantoorstoel is. Mijn heeft rug door deze fijne zetel al drie hernia's opgelopen en mijn vingers hebben putjes omdat ik de pen te goed vasthoud tijdens het maken van de stapels oefenexamens.
Dit is dus een waarschuwing voor iedereen die ooit nog het examen moet maken: die week vrij voor de examens? Dat is de meivakantie, en je hebt nog minder vakantie dan de basisscholen. Nog een week vrij? Dat zijn facultatieve lessen, Google maar wat het betekent en ga er naartoe, de klas is bijna leeg en de stof die je krijgt is bruikbaar. Geweldige beelden van jezelf, luierend in het zonnetje met ook nog ergens een examenbundel en schrift? Forget it, ik weet niet hoe het weer volgend jaar is, zelfs niet wat het morgen is, maar dit jaar is het gewoon op je zolderkamertje jezelf een depressie aanpraten omdat je niet meer weet wat het omslagstelsel ook al weer inhield. Als er iemand binnenkomt met de vraag of je niet eens moet gaan lunchen of pauze houden want je kan ook te veel leren is het antwoord: 'nee ga weg doei, ik moet deze vragen maken'. De hele dag vraag ik me af of ik nou wel genoeg heb geleerd, of ik die zin nou niet al 20 keer eerder heb gelezen en waarom alle leuke dingen een week voor de examens zijn. Als ik in het woordenboek opzoek wat paramilitair betekent staat er 'op militaire leest geschoeid'. Ohja, nu snap ik het. Na pauzes van 4 uur voel ik me zo schuldig dat ik tot 23:00 uur doorleer, wat me de volgende dag op een duf hoofd en wallen komt te staan. Ik raak afgeleid door de stomste dingen, dan zijn mijn net nieuwe cactussen weer zwart (wat niet hoort) (cactussen horen groen te zijn), dan plingt mijn iPod weer omdat ik zo'n populair persoon ben (en Line Runner wil weten wanneer ik weer kom spelen) en om het feest compleet te maken merk ik dat mijn deo op is en ik zal niet rusten voordat ik een nieuwe heb (aangeleverd door niemand minder dan mijn moeder die altijd voor me klaarstaat in deo-nood).
 |
| Ze zijn weer groen! Ik heb er met een naald in gezeten... Steriel enzo |
Natuurlijk zijn er ook verjaardagen en leuke dingen en daar ga ik ook naar toe. Maar niet als ik niet zeker weet dat er 's ochtends of 's avonds nog een oefenexamen kan worden gemaakt of nog een geschiedenistijdvak kan worden doorgenomen.
Hè verdeurie, nu maak ik het weer veel te lang.
Nou goed, nu komt het fantastische van mijn plan dus. Ik ga gewoon ontzettend kankeren (of niet) op de examens. Wat er van terecht gaat komen weet ik ook niet maar dit is een begin.
Maandag
Geen examen, thank God (of de roostermakers). 's Middags pak ik maar alvast mijn tas in om hem daarna weer uit te pakken omdat ik mijn pen nodig heb. 's Avonds begin ik aan poging 2, dit keer wel met resultaat want ik wil vroeg naar bed (lees: 23:30) om morgen helemaal fris en fruitig (wie heeft die uitdrukking ooit bedacht?) te zijn voor Nederlands. Ik twijfel nog even of ik nou wel of niet mijn schaar mee mag nemen, misschien zijn ze bang dat ik één van de examinatoren neer wil steken. Ik neem hem toch maar niet mee, de behoefte om iets te gaan knippen op, of in, mijn examen is nihil.
Dinsdag -> Nederlands
Laat ik hier maar niet te veel woorden aan vuil maken. Het was een makkie. Dacht ik.
Ken je dat, dat je na de toets dat gesprek hebt van 'oh wat had jij daar? Oh dat had ik ook!! Yes ik heb vast een 10'. Dat had ik dus niet maar toen ik op examen.nl wilde kijken wat mijn cijfer was kwam ik erachter dat ik 4 vragen niet had ingevuld. Nu ik het typ doet mijn hart nog steeds pijn, letterlijk. Het is jammer, ik heb de vragen gewoon niet gezien, de blaadjes lagen door elkaar en al het overzicht was verdwenen.
De schade: ik ben 6 punten misgelopen, en daarmee bedoel ik 6 scorepunten, niet cijferpunten. Mijn cijfer is minimaal een 4.4 en maximaal een 6.blabla. Maar aangezien het zo makkelijk was betwijfel ik of er een soepele normering zal komen. Op naar een herkansing.
Wat wel nog even gemeld mag worden is de 'blunder' die ik daarna maakte op Facebook, eerst zei ik dat het zo makkelijk was om vervolgens biologie te gaan gebruiken. Als je begrijpt wat ik bedoel.
 |
| (Als iemand zijn naam er niet bij wil moet die het even zeggen, ik verander het zo) |
Antwoord op Suze: 16 t/m 19
Diana: nee, gewoon pure domheid
Joyce: ik heb niet voor niets een bril ;-p
Ik heb er toch te veel woorden aan vuil gemaakt.
Woensdag -> wiskunde
Ik had me zo druk gemaakt om Nederlands (als in: 4 paniekaanvallen waarbij ik tijdens de derde mijn examenbundel wiskunde sloopte) dat ik valeriaan kreeg om rustig te blijven en man, ik was rustig. Normaal gebruik ik nooit medicijnen en 16 druppels van dat stinkende, vieze, gore spul zorgde ervoor dat ik mijn benen moest dwingen om te lopen. Tel daar de 19 druppels bij op die ik nam vlak voor het examen begon en je kan zeggen dat ik mezelf gedrogeerd heb.
Nog iets extra's wat ik dinsdag nog niet had: een nietmachine. Ik was/ben niet van plan om het me nog een keer te laten gebeuren dat ik door mijn chaos vragen mis. Helaas stierf mijn nietmachientje na zijn eerste nietje al een dramatische dood, maar de blaadjes zaten aan elkaar en daar ging het om.
Om de één of andere reden heb ik in de zomervakantie een soort wiskundeknobbel gekregen dus dit was te doen. Ik hoorde van veel mensen dat ze het te moeilijk vonden maar jongens, we hebben het wel over wiskunde hé.
Donderdag -> economie
Nieuw examen, nieuwe nietmachine (of juist oude, ik heb m geleend).
Ik ben verontwaardigd. We hebben het zo vaak over marktvormen, omzetten, break-evenpunten, werkloosheid en weet ik het gehad, en nou kwam het niet in het examen voor! Hoe dan ook, als je goed las was het best te doen, in het begin een beetje lastig, oké, oké. Maar daarna ging het.
Geen idee of ik nu allemaal onzin vertel over hoe goed ik economie wel niet heb gemaakt, deze heb ik niet nagekeken. Anders vind ik het zo zielig voor mijn mentor, dan belt ze me over een paar maanden en dan ga ik de pretbederver spelen omdat ik al weet wat mijn cijfers zijn.
Nou, ik ben moe en morgen heb ik Engels. Dus dat.
Vrijdag -> Engels
Pff, is dat alles? Zo gedaan. Cijfer: 7.9-9.4
HET HELE WEEKEND
LEREN LEREN LEREN (en toneel, dat is dan wel weer leuk)
Maandag -> geschiedenis (pilot)
Ik wilde eigenlijk niet gaan nakijken, maar mijn iPod begon zijn eigen leven te leiden en omdat ik ook de kwaadste niet ben liet ik het toe. Van de antwoorden werd ik alleen zo bang en depri dat ik het snel weg klikte. Met andere woorden: ik heb geen idee hoe het ging.
Frans
HA YES, dit kan ik!!!! Cijfer: 8.2-9.5
Dinsdag -> niks noppes nada
Zucht, biologie is zoo veel.
Woensdag -> biologie
Tja kijk, ik was gewoon heel erg moe en dat werkt niet. Stomme fouten, stom cijfer. 5.6-7.6 meh
En nu denkt iedereen (ik soms ook) dat ik zeeën van tijd heb. Officieel is dat ook wel zo, maar omdat ik me ooit in een vlaag van verstandsverbijstering heb aangemeld voor de jaarboekcommissie en er deze hele week 'vergaderingen' zijn gepland moet ik dus alsnog naar school. Achja, het harde leven van een scholier....
Maar even zonder gekheid, het is 12 uur en ik had mezelf plechtig beloofd om: 1, niet 's nachts te schrijven want dan komen er alleen maar rare dingen uit. En 2: om om 10 uur in bed te liggen. Ehm ja..
Laatste update
Mijn plan was om direct na de uitslag te updaten. Toen was het plan om dat na de diploma-uitreiking te doen. En nu wil ik deze blog voordat ik op vakantie ga af hebben.
.jpg) |
| Met dank aan de buurtjes. Ik heb m alleen nog niet open durven maken omdat ik niet weet of er nou erwtensoep of iets heel anders in zit |
Zoals het een net geslaagde betaamt knalde ik een bericht op het internet waar niet iedereen van gecharmeerd was, maar waar ik nog steeds achter sta.
En natuurlijk moest ik hoogstpersoonlijk de vlag uithangen. Vanwege het WK was het nu van levensbelang dat er een tas bij hing, mensen moesten natuurlijk niet denken dat we voor Nederland waren. Stel je voor! Nee, wij waren vanaf het begin voor de kampioenen, wie dat ook zijn. Maar heeft iemand er ooit bij stilgestaan wat voor een rotwerk het is om zo'n tas vast te knopen aan een vlaggenstok? Is er dan werkelijk nog nooit iemand geweest die besefte dat geslaagden ieder jaar weer vechten met dat ding? En geloof me, dat is een strijd op leven en dood. Gelukkig won ik, en na een tijdje hing mijn eigen vlag te wapperen in de wind met mijn tas eronder bungelend. (Dat is niet helemaal waar, er stond geen wind. Eigenlijk zag de vlag er een beetje dood en zielig uit, maar als ik dat zeg klinkt het niet alsof ik een geweldig en perfect leven heb.)
Wat daarna gebeurde is niet echt interessant. De leraren waren er bij het cijfers ophalen in geslaagd om vlaggen op de hangen door de hele gymzaal, wat ik best een prestatie vind als je de gemiddelde lerarenlenigheid bekijkt.
De uitreiking stond volledig in het teken van eieren. Wij, de leerlingen, waren kuikens die uit hun ei kropen en uitvlogen. Iedere mogelijkheid om het woord 'ei' te gebruiken werd dan ook benut. Het programma was verder opvallend goed in elkaar gezet, well done leraren. Een paar mentorenliedjes, een angstaanjagende bioleraar die een lied zong over een ei en een kippenhok voor de leerlingen die net iets anders waren dan de rest.
En dat was het dan voor de meesten. Voor degenen die het willen weten: ik ga na de zomervakantie vwo doen op het SSgN. Voor degenen die het niet willen weten: vergeet de vorige zin.
De nieuwe generatie wereldverbeteraars kruipt uit zijn ei en gaat ontdekken dat alles toch net iets moeilijker is dan verwacht, maar ach, dat was de middelbare school toch ook.
