The little rebel inside me

Wat ik eerst even wil zeggen.
Ochjee, was ik toch bijna van plan om met het bloggebeuren te stoppen. Waarom? De kijkcijfers bevielen mevrouw niet. Dat klinkt heel verwend en misschien een beetje raar, maar ik doe dit op zich niet voor mezelf (wat blijkbaar veel mensen denken). Eigenlijk doe ik dit voor niemand, ik ben met de blog begonnen omdat ik iets heel grappigs zag (de bouwvakkers) en het dat op internet wilde gooien. Maar als ik het in een Facebookbericht zou doen zou het bericht te groot worden, en daarom heb ik het maar in een blog gezet.
"De kijkcijfers" kun je in een bepaald schermpje zien en die waren van 60 naar 16 gegaan en op Facebook kreeg ik ook weinig tot geen respons dus toen dacht ik, goh, mensen vinden het blijkbaar niet leuk. En als het niet leuk is, waarom zou ik het dan nog doen?
Dus vandaar. Maar er waren genoeg mensen die vonden dat ik door moest gaan en daarom ga ik nu vertellen wat voor een spannend avontuur ik vanmorgen heb meegemaakt.

Wat er gebeurde.
Eigenlijk heb ik een enorm trauma aan mijn kleinekindertijd, bijna iedereen heeft als kleuter of peuter zijn haar wel eens afgeknipt. Ik dus niet. Als ik een schaar in mijn handen had (als ik dat durfde tenminste) dan gingen gelijk alle alarmbellen af 'PANIEK, SCHAAR, NIET IN JEZELF KNIPPEN'. Ik heb dus nooit vreemde plukjes gehad of rare kale plekken in mijn haar, en dat gebrek aan kinderheid knaagt hoor, geloof me.
Ik stond vanmorgen te denken aan hoe relatief veel celebrities hun haar afknippen, eerst Emma Watson, toen Miley Cyrus en nu Jennifer Lawrence. Eigenlijk wil ik al best lang een nieuw kapsel maar ik liet mijn haar maar lang (en dood en gespleten) worden onder het mom "het is voor KiKa". En daarbij moet ik tijd en energie hebben om naar de kapper te gaan. Kortom, genoeg redenen om gewoon zelf een schaar te pakken en mijn schitterende en afgestorven lokken te kappen.
Eerst dacht ik aan een coupe de Miley:
   Maar daar zag ik maar van af aangezien ik geen miljardair ben en dus geen peperdure extensions kan betalen als het kapsel een beetje tegenvalt.

Helaas was daardoor Jennifer Lawrence ook geen optie, maar effe Sirius mensen, haar haar is echt te gek (ik heb niks tegen Miley hoor).

Dus: haar natmaken (doet de kapper ook altijd dus zal wel goed zijn) (ontzettend ongemakkelijk om dat bij jezelf te doen), drie spiegels, een schaar en een bak, want ik had geen zin om de badkamer te moeten stofzuigen of vegen ofzo. Alleen de schaar werkte niet heel goed, waarschijnlijk lege batterijen, want het ging iets minder soepel dan bij de kapper maar het hoefde ook niet een ontzettend rechte lijn zijn. Het is trouwens verschrikkelijk onhandig om je eigen haar te knippen, je moet je rug kunnen zien in de spiegels en dan moet je in spiegelbeeld de schaar besturen. Oplossing voor de doe-het-zelfers die zichzelf ook een nieuwe coupe willen aanmeten: maak een staart en knip die eerst af, dan gaat het veel makkelijker.

Genoeg huishoudelijke tips, na 10 minuten knippen en mezelf in rare bochten wringen (letterlijk) was dit het resultaat:

SELFIIEE (met de duck)

 En aangezien ik de smaak te pakken had heb ik Hugo (mijn lieftallige broertje) (kunnen jongens lieftallig zijn?) zover gekregen dat ik hem ook mocht knippen. Het resultaat was... nouja... ik vind het wel goed gelukt, als hij er een beetje gel in doet....


Nou, tot hier dan mijn Rambo Light verhaal. Mam vond mijn haar wel leuk, ik heb een idee wat je van Hugo's nieuwe look vindt. Maar weet je wat het fijne is van haar, het groeit gewoon weer aan.
Ohja, en KiKa, sorry, je houdt nog wat tegoed.